Hiçbir yere bağlı olmadan
Yalnızlığı kutsuyorum
Çıldırtan bir yalnızlık bu…
Yüzüyorum başıboşlukta
Bana en yakın olanlar
Milyarlarca ışık yılı uzaklıkta
Kıyaslayacak, kıskanacak
Beni benden alıp kendimden kaçıracak
Ne bir ses, ne bir varoluş
Her yer bomboş zifiri
Adıma demişler serseri
Bilinir olmayı istedim
Beni düşünebilenler fark etti
Anlaşılmak çok uzak bana
Bulacağım kendimi anlaşıldığımda
Haccecan
05.03.2025
Dilenci değilim
Kimseden isteyemem
Hakim değilim ki..
Yargılayamam...
İşportacı değilim
Satamam ne emtia, ne insan...
Anlam arayacak olanlara
Arayıpta bulamayanlara
Buldum sananlara
Sanıpta yerinde duranlara
Yürüyenlere, koşanlara
Soluklanma durağına varanlara..
Sevipte sevilmeyenlere
Aşkı bulupta doyanlara
Doyupta taşanlara..
Etrafına ışık olanlara..
Geçmişe takılanlara
Öngörenlere
Cehennemde yanan zalimlere
Özüyle buluşan adenlilere
Her bir basamağı sırasıyla tırmananlara
Yaşadınız... yaşayacağınız ne varsa
Hepsini burada bulacaksınız...
Hepiniz için yaşıyorum.
Bütüne yazıyorum.
Şairim bem🌞...
24.02.2025
Haccecan
Tuluyhan Uğurlu- Ayasofya
Yangı olarak başladı
Yangı, yangına dönüştüğünde
Dikkatimden kaçamadı…
Alev alev, duman duman, kor kor…
Köz, köz
ve kül…
Alev yaktı, duman boğdu, kor pişirdi..
Köz, demledi…
Duruldu, dönüştü, söndü...
Kül oldu, savruldu
Gözlemlediğim bir süreçte ilerlerken
Hissettiklerime acı diyerek yol aldım…
Acıyı anlamlandırmaya çalışırken
Yakıt lazımdı içimde ki cehenneme
Çekip durdum daha çok acıyı kendime
Alev yaktı, duman boğdu, kor pişirdi..
Közde acı demledim
Yeniden doğdum küllerimden
Şaşırıp kaldım, inanamadım...
Acının beni dönüştürdüğü yeni şekle…
Acının da var çeşitliliği
Her acının var bir rengi
Acı, şaşkınlık, renk, sevgi,
Daha çok alev, duman, kor, köz, kül…
Daha çok, daha çok..
Sonunda ikna oldum…
Her şekle girebildiğime…
Haccecan
12 Şubat başlanıldı- 14 Şubat Sonlandı...
Tuğkan-Özledim Dinlenildi
Tamamlanması gereken koskoca mozaik bir tablo, şu evren;
Mozaiğin yapıtaşları ise yontuluyor, Tanrı’nın hayalinde şu an,
Ruh bin bir zahmetle girer vücuda
Kimi kara, kimi ak, kimi al, kimi mora çalan…
Tek renkli, şekilsiz, katı taş gibi kimi beşer,
Kimi beşer ise dönüşmekte, esnek ve de rengarenk bir şekle...
Sonsuz sayıda her renk tonunun karşılığı var
Rengin hangisiyse sen onunla oyalan ve boydan boya o renge bulan…
Bulandığın o renk ile mozaik tabloda ki yerini al…
Haccecan
13 Şubat 2024 başlanıldı, 17 Ocak 2025 sonlandı..
Sabahattin Ali - Öyle Günler Gördüm ki (Furkan Özdemir)
Değiştim… her şey kadar, herkes kadar...
Değiştim, sen dahil her şeyden vazgeçecek kadar
Değişimin getireceği ıstırabı göze alarak
Kanatan hırslarımın sivri yanlarını yontarak
Değiştim, değişmem gereken kadar.
Gereken kadar, kişiye göre değişse de
Değiştim, vicdan terazimde ölçebildiğim kadar
Değiştim, senin bana uzak olduğun kadar…
Uzaklık ve yakınlık göreceli olsa da
Değiştim, kendimden kaçarak arşa kadar..
Değiştim, kendime vermem gereken önem kadar…
Narsistlikle, saflık arasında bir denge olmalıysa.
Değiştim, o dengenin zirvesine sokulabildiğim kadar.
Kötümser, karanlıkta el yordamıyla ne kadar yol alabilirse
Değiştim, iflah olmaz bir iyimser kadar.
Geride kalmanın bir sakıncası olmasa da
Değiştim, yerinde sayan ne varsa uzaklaşacak kadar.
Değiştim, değişmekten asla vazgeçmeyecek kadar..
Haccecan
19.12.2024
Sevdim seni
de 40 yaş olgunluğu…
Neyi nerede
bulacağım sorusu
Sorular yok
artık, cevaplar geliyor
….hem de en doğrusu…
Her şeyin
yerli yerine oturuşu
En çok bu
çeşitliliği…
Çeşitliliğin
yanına alalım kabullenişi
Her olanı
olduğu gibi kabul edişin
…. ardında
ki sükûneti
Üzülme diyen
bir ses gelir içinden
Dayan diyen
öteki ses ona eşlik eder
Huzur ve
sükûnete kavuşacaksın
Seslerin
şefi olmayı öğrenebilirsen
Zorlu bir
parkuru uygun görmüş Tanrı, Peygamberine
Seni niye
kayırsın ki ?
Zorlu yolun
sonu nereye çıkıyor?
Cevap
ardından gelecek, bu soruyu sorabilirsen…
Sesler,
renkler, ben’ler bir de evrenler…
Hepsi
aslında bir, algılayabilirsen..
Tekamül
yoluna hiç girmeyene denir, Kâfir…
Zalim, cahil henüz; yolu yok, kitabı yok.
Henüz o kafirin iç sesi
sadece kötülük fısıldar…
7-24 içi ateş ile pişer, kavrulur; içinde cehennem yanar.
Hakikatin yolundan sapan, girdiği yolda kaybolan, Facir…
Facir’lerin kitabı “Siccin”.
İç sesi bir iyiliği, bir kötülüğü fısıldar
Çıkarı hangisindeyse, o sesin gereğini yapar.
Bazen cennetin serinliğini, bazen cehennemin alevini tadar.
Özü sözü bir
olan, hakikatin yolundan ayrılmayan, Ebrar…
Ebrar’ların
kitabı “İlliyîn”dedir… Sevginin Kur-anı, İliyîn
Nedenselliğe
dayalı, manâsını sadece sorgulayanlara açan Qur«an İlliyyin’dir.
Mezuniyete yaklaştırılırsın, tekâmül yolunda özünü terk etmezsen eğer...
Tekâmüle
yaklaştırılmışların kitabı, Mukarreb…
O kitap henüz yazılmadı; çıkacak ortaya, anlayacak seviyeye çıktığında beşer
Her ruhun kendine has bir ismi var...
İsmini de bulacak Hakikate vardığı zaman...
Kafir, Facir
ve Ebrar…
Bazen yola
girmek istemese de, bazen yolunu şaşırsa da…
Yolunda
özünü terk etmeyende var…
Aynı yolun
yolcusudur tüm beşer..
Cehennemden cennete doğru, tek yönlü gider…
Mutaffifin Surası
Haccecan
buRAK özDEMİR Lev-hi Mahfuz kitabından ilham alınarak yazılmıştır.
Kitaptan anladığım kadar gelen ilhamla yazdım. Bir hata varsa şahsıma aittir...
Unuttuğum yerin bir kaç adım öncesiydi...
Sustuğum yerde bıraktım seni,
Sonra yerine koydum başka birini.
Biri ile aşk bütünleşti.
Konu ne ben, ne sen, ne biri...
Öğretmekti amaç, susabilmeyi ve unutabilmeyi...
İnan ki kazanan her daim, aşk olacak..
Kazanan ne ben, ne sen, ne de biri..
Haccecan
13.11.2024
Hiçbir şey istemem gel sadece..
Hiçbir şey beklemem sev sadece
Söyleyemem satırları gör sadece
Okuyup ta yetinme anla sadece
Senden başka da olmaz sen sadece
İlhamım ol sadece
Gitme kal benle sadece
Sadelikte ki renksin sadece
Sevsen ya yeter sadece…
Hiçbir şey bilmem sen sadece
Haccecan.
13 Şubat 2024
Kavgada bile güzelsin
Sırını açık etmezken hilelidir duruşun
Yürüyüşünden mertlik, küfüründen akar nahoşluk
Söverken ağız dolusu namussuzlara, öfkeye teslim olur
yüreğin
Bilirdin namus dediğin aranmazdı kadının bacak arasında
Namus gönlünde ve zihninden geçenlerin ululuğunda
O ulular, namussuzlar yüzünden o kadar çok ulularda
Sürgün edilmiş düşünceler, geri çağrılmalı anayurda
Tekdüzeliğin konforu bir o kadar sıkıcıdır, boğar seni
uluorta
Anayurdumuz dolmalı artık hakikat ve huzurla…
13 Şubat Başlanıldı, 08 Ekim Sonlandı
Haccecan
Evgeny Grinko - Field
Ağlamak istiyorum içimi yıkarcasına,
Ağlamak istiyorum ateşi sularcasına…
İçimde yumru olmuş ne varsa atarcasına…
Bilmezdim ağlamanın bu kadar haz vereceğini
Dünyaya gözümüzü ilk açtığımızda
Ağlamak değil midir yırtarcasına
Ağlamayı da sevmeli,
Baş tacı etmeli ağlayabilenleri
Birisi beni ağlatarak anlatmalı…
Dünyanın hangi ilme tabi olması gerektiğini
Yağıyor yeryüzüne acılar sağnak gibi
Kimse anlayamıyor ki hakikati…
Yürümek istiyorum ∞
varırcasına
Yürümek istiyorum kendimden kaçarcasına
Sonunda durmak istiyorum sözümü tutarcasına
Söz sevgilim, vallahi söz...
Ağlayarak yürüdüğüm yolların sonu hep Sana varacak…
.jpg)
İsrail'in Hamas'ın saldırılarını bahane ederek çocuk, kadın, yaşlı ayırmadan bütün Filistinlilere karşı uygulamaya başladığı soykırım ile saldırgan sokak hayvanlarını bahane ederek yavru, gebe, yaşlı ayırmadan bütün sokak hayvanlarının toplatılmaya başlanılmasının arasında bir bağlantı var. Uyguladığı politikalar yüzünden Siyonist İsrail yöneticilerine tepki koyan ancak söz konusu sokak hayvanları olduğunda toplatılma kararını destekleyen, karara sessiz kalan insanlar umarım kendi içlerinde ki siyonistlik ile yüzleşme cesaretini kendinde bulabilirler. Eğer barınak ortamının yetersizliği yüzünden toplu ölümler yaşanırsa, ilahi sistem bunun bedelini hepimize ödetir... Haccecan bu uyarıyı yazmayı kendine borç bilir. Sevgiyle...
Tanrım seni hiç bırakmadım
Ardımda neler bıraktım neler
Hepsi öylece beni gözler
Bir tek seni bırakamadım…
Korkun yerini Sevgine bırakınca...
Ben Sonsuz’a vardım….
Tanrım ben hiç bilemedim
Sonsuz bilgi Sende,
Ben ne bilebilirim ki Sen'den gelmedikçe
Tanrım, ben senin bir parçanım
Yanına vardığımda, yerimi alacağım…
Ne azım, ne çoğum
Ben Senin kadarım…
Haccecan
13 Şubat 2024
Tek bir satır bile yazılmamış, sadakat adı altında
oluşturulan dosyada
Sadık olmamış mı olurum, karaladığım her satırı sana hitaben
yazdığımda?
Aklım başkalarına da kayıyor; bazen çatlasa da, yalan
yok ar damarımda..
Sadakati tariflerken bir hata yapmışlar, köpek sadakati temsil eder diye anlatmışlar
Sayılır mıydım bende sadık aşık; başım önde, minnetle takip etseydim seni ardında
Nankör kedi mi olurum, minnetle başım önde takip etmedimse ?!…
Bazen köpek, bazen kedi olsak, her halimizi sadakate örnek göstersek ya…!
Haccecan
13 Şubat 2024
16 Angry Man ve Confused Woman
Şurada bahsettiğim inşaatla ilgili yazıdan sonra kahvehanede
yapılan site sakinlerinin katıldığı toplantılara bazen tek başına, bazen Yanımda
ki ile katılmaya başladım. Birkaç toplantı sonrası, inşaat için öne geçen
kişilerin bütün işleri makbuzsuz, kayıtsız, hesap vermeden, keyfe keder yürüttüğünü anladıktan
sonra toplantılarda daha çok sesimi çıkarmaya başladım. İlk toplantılarda sesi
çıkmayan bu kadına ne oluyor şaşkınlığı oluştu gariplerimin yüzlerinde. En hararetli toplantımızda, işlerin resmiyete
dökülmesi için yönetimin kurulması gerek diye bağırırken, işin önünde duran adam da
“yönetimi siz kurun o zaman” diye
bağırıyordu. O toplantı sonrası yönetici o oldu, ben de yönetici yardımcısı. Asansör cihazını
makbuzsuz almaya çalıştığında, asansör konusunun iş sağlığı güvenliğine uygun
olması konusunda baya dil döktüm ama adam hatasından geri dönmedi. Bende
kanunsuz işlerde, resmi bir konumda olmak istemediğimden yöneticilik görevinden
çekildim. Karar defterine öğretmen olan üst komşum yönetici yardımcısı
olarak yazıldı. Başka bir toplantı da, inşaat süresince yaşanan kafamda beliren
şüpheleri yazdığım iki sayfalık yazıyı, toplantıda bütün daire
sahiplerinin yüzüne okudum. Yazıyı okurken sözümü kesmeye çalışanlar olduğunda
yazımın sonunu bekleyin diye söyledim. Yazdığım yazıyı okuduktan sonrası tam
bir film. 3 kişi aynı anda bana cevap vermeye çalışıyordu. Yaptıkları
usulsüzlükleri yüzlerine okuyunca alakasız konulardan cevap vermeye çalıştılar.
Suçluluk psikolojine sahip insan davranışı sergilediler. İthamların hiç birine
yanıt vermediler, alakasız şeyler söyleyerek konuların üzerini örttüler. Bende başka bir gün kahvehanenin yanında ki avukatın ofisine gidip bir saat boyunca bütün olayları kendi
bakış açımla anlattım. Avukat, Yöneticinin komşusu. Yöneticinin aleyhine beni pek
konuşturmak istemedi ve ona karşı dava açamam dedi. Benim amacım zaten dava açmak değil ki!!! Dava tehdidiyle ayaklarını denk almasını sağlamaktı. Türkiye'de dava açarak bir sonuca varılamadığını çoktan anlamış bulunmaktayım. Dava yoluna bir daha kolay kolay başvurmam. Avukat onunla ne konuşmuşsa, bir süre benim dava açacağım söylentisi dolandı
ortalıkta. O süreci yaşamaları gerekiyordu. Usulsüzlüklerini örtmelerine izin verdim,
kurcalamıyorum. Şimdilik…
Avukatın konuşmasından sonra toplantılar daha çok düzene girdi. Toplantılara elimde kanun ve yönetmeliklerle katılıyorum. Toplantılarda başkanlık
yapıyorum. Bir senedir bütün paralar yöneticinin kişisel hesabında toplanıyordu. Yönetim, resmi olarak kurulduktan, paralar site hesabında toplanmaya başladıktan sonra, artık yönetici olmak istemediğini söylemeye
başladı. Birkaç kişi Haccecan hanım sizi yönetici olarak görmek istiyoruz dedi.
İlk duyduğumda bu laf egomu acayip okşadı. Kendimi yönetici koltuğunda hayal edip,
apartmana yapacağım hizmetleri düşünmeye başlamıştım. Sonra Yanımda ki’nin frenlerime basmasıyla geri adım attım. Öğretmen olan komşumu yönetici olma
konusunda ikna etme çabalarımı da durdurdum bu aralar. Bu işi üstlenen
yöneticinin bir sene daha yönetici olması gerek. Bizim apartmanın eski
mütahitine binanın sigorta borçlarını yıktılar. Eski mütahit dava açmaya
hazırlanıyormuş. Dava site yönetimine karşı açılırsa, mahkemelerde sürüm sürüm
sürünemem diye yöneticilik hayallerimi savurup boşluğa attım. Paraları hesabında toplayan adam bu işin
kaymağını yediyse hesabı da o vermeli. Üstünü örttükleri, kurcalamadığım
konular, çarşaf çarşaf serilecek ortalığa. Dava açıldığında, konuların üstünü
örtme çabaları, hesap vermemeleri yüzünden kimse yanlarında olmayacak. İlahi adaletin tecelli etmesini bekliyorum şu
aralar. Arka planda yöneten ama ön planda resmiyeti olmayan yönetici konumundayım
şu an. Bu sinsilik acayip hoşuma gidiyor….😈😈😈
Toplantı esnasında Gülüm “anne yarım saate geliyoruz dediniz, 2 saat oldu nerede kaldınız?” diye telefonla aradı. Bu süreç onlar açısından da zorlayıcı oldu. Ama iyi üstesinden geldiler. Sobanın sönmemesi, kardeşini kollama görevini iyi idare etti Gülüm.
Toplantılara ilk katıldığım günler bu konuları acayip
kafaya takıyordum. Kafaya takma nedenim Yanımda ki’nin tavırlarıydı. Her
toplantı sonrası, "bu inşaatı sen başımıza musallat ettin" diye suçlayıcı tarzda
konuşunca bende savunma psikolojisi içinde karşı atağa geçince, evde bir ara hiç
huzur kalmamıştı. Şimdiler de birbirimizi karşımıza değil, yanımıza alınca bu
konuları onunla konuşmaktan acayip keyif alır hale geldim. Bu konuda ki kendi
hatalarımı da tespit ettim. Ben bir konuyu kafaya takmışsam, o konu ile ilgili çokça
hayal kurup, o konu ile yatıp kalkan, bütün enerjisini o konuya yoğunlaştıran
birisiyim. O konu ile ilgili her detayı, altını üstünü düşünürüm. O konuyla
ilgili olumsuz konuşan insanların sözlerini de duruma ve kişisine göre ya çok
önemsiyorum ya da hiç önemsemiyorum. Ben evle ilgili her detayı düşünürken,
Yanımda ki’ni bu hayallerime ortak etmemiştim. O konuya benim kadar dahil
olmamışken, benimsememişken, ev konusunu bir yuva olarak algılamaktan çok bir
sıkıntı olarak algıladı. Sorun olarak algıladığı düzeyde itiraz etti, tartışma çıkardı. Bu yorucu süreç sonunda artık oda benim gibi inşaat olarak değil yuva olarak bakmaya başladı. Evle ilgili her şeyde ortak düşünmeye ve
davranmaya başladık. Eş ve evli olmakta bunu gerektiriyor zaten.
Angry Man filminde ki sahneler, bizim apartman toplantısı
sahneleri gibi. Filmin konusu, farklı karakterde ki, birbirini tanımayan, Amerikalı 12 adamın, bir cinayet olayında ki yargılanan gencin idam edilip edilmeyeceği kararını vermeye
çalışması. Bizim apartman toplantısı filminde ise 16 adam, bir kadın var.
Olayın geçtiği ülke ise Türkiye… Bu filmde kendi karakterimi, idam kararında ilk
hayır oyunu kullanan adama benzettim. Bizim apartman filminin henüz nasıl
sonuçlanacağını bilmiyorum, çekilmeye devam ediyor…. Şu aralar sahne şöyle ilerliyor... Confused woman, toplantıları şaşkın şaşkın izlerken, sinsi yönetici konumuna yükseliyor...
Evin ahşap işleri ve cam işleri tamamlanırsa ev bitecek. Anlaştığımız ustalar, kendi iş programına müşterilerini uymak
zorunda bırakan insanlar. Kafalarına göre çalışıyorlar. Yalvarsan iş yaptıramıyorsun.
Cam işlerini yapan adamla ilgili birkaç sayfalık yazı yazabilirim. Hali,
tavırları bizi çok yıprattı. İki sene önce parasını verilmiş işini hala
yapmadı. Dükkanına bağırıp çağırmaya, işini niye yapmıyorsun ulannnn!!! diye bağıracağım diye gidiyorum, dükkandan bir şey olmamış gibi hiçbir
şey söylemeden geri çıkıyorum.
Sadece sinsi yöneticilik görevini üstlenmekle kalabilseydim keşke… Birde Gülüm’ün gittiği müzik kursunda ki veli grubunu, ayrıca oğlumun anaokulu veli grubunu yönetmekle de uğraşıyorum. Gülümün koroda takacağı aksesuarları seçmek için birbirini tanımayan 53 insanın olduğu grupta karar almanın zorluğunu ne sen sor, ne ben söyleyeyim okuyucu. Aksesuarların rengine bile 5 günde karar verebildik…
Binlerce yıl savaşla iletişim kurmayı öğrenmiş farklı tekamül basamaklarında yükselmeye çalışan birbirinden çok farklı karakterde ki insanların, diyolog ile iletişim kurmayı öğrenmesi zorlu bir süreç… Bu süreçlerde daha çok olgunlaştığımı, kendimi daha çok geliştirdiğimi hissediyorum. Süreç boyunca çok mızmızlansam da, süreç sonunda ki yeni ben için şükran doluyum…🙏🙏🙏
.jpg)
Yalnızlıkta buldum seni
Issızlıkta, ışıksızlıkta
Acıların
toplamında
Toplamların
yoksunluğunda
Arayışların,
kafa karıştırışında
Alev alev
tutuşmakta
Kızgınlıkların
zirvelerinde
Zirvedeyken
yere düşüşlerde
Bilmenin
öncesi cahillikte
Marifet hep
cahil kalabilmekte
Birde
sıradanlıkta
Hepsi
dönüşüyor sıra ile
Bir meraktı sana kapılmak
Kapılmak aslında
bir hataymış anladım sonradan
Kapıldığım sen ile kapışmakta
Acıların ve
hataların toplamında
Toplamların
noksanlığında
Sarılıyorum
sıkı sıkı sen saydıklarıma
Sensizlikte kavuştum sana
Bunca
telaşın arasında
Yükledim bütün anlamları sana
Aydınlanıyorum
farkındalıkta
Genişletiyorum evrenimi sonsuzlukta..
Haccecan
20-21 Mart 2024
Ali Reza Ghorbani / Ouje Aseman
.jpg)
Tövbe gelecekte, affetmek gelecekte, umut gelecek t…
Hiçbir sorunun çözümü yok ki şimdide
Sorunlar yumak olmuş yuvarlanıyor tepetaklak
Dünya’yı şu haliyle kim durduracak?
Tevbe ediyorum, affediyorum, umut şimdide…
Her sorunun çaresi akıllanırsak hepimizde
Sorunlardan oluşan çile yumağı
Hepimize sıkı sıkı sarılıp ısıtacak
Çözülüp, örülüp, örtünülürse...
.jpg)
Sahiydin onca yapmacıklığın arasında…
Yapmacıklar fark ettirdi seni bana…
Yapmacıklığı ondan sevdim, seni sevdirdiği için bana..
Güvenli bir liman gibiydin onca fırtınanın arasında
Fark ettim seni, çılgın kasırgalar arasında
Fırtınaları ondan sevdim, sana sığınmayı öğrettiği için
bana…
Gökkuşağı gibi renkliydin onca renksizliğin arasında..
Fark ettim seni, kara bağlamışların arasında…
Siyahı ondan sevdim, renge buladığı için başlı başına
Hakikat gibiydin onca doğru sanılan karışık bilginin arasında
Fark ettim seni, batıl konuşan bunca cahil arasında.
Cehaleti ondan sevdim, hakikat neymiş gösterdiği için bana.
04 Mart 2024
Haccecan
Kendim ile bem🌞 arasında bir yerlerde
Kendimi arıyorum, bilmeden ne zaman kaybettiğimi…
Kaybetmek sanki bir meziyetmiş gibi…
Bir sürü mana buldum, aramaya kendimden başladığım yerde
Sonra her şey manasız geldi bem’e kavuştuğum yerde
Ne çok anlam yüklemişim “aramak” fiilinin üzerine
Kaybetmek, ne büyük bir meziyet imiş…
Buldurduğunda sevmek eylemini
Sevmek adında bir eylemi
Öğrenmek için gönderilmişiz yeryüzüne
Sevgi, bir eylem mi, yoksa bir duygu mu?
Belki de bunu öğrenmek için yaşıyoruz bunca durumu…
Yaşama daha iyi, eyleme dökmediysen sevgi gibi bir duyguyu…
Eyleme dökülmediği için sevgi yerine hissediyorsun bunca acuyu
Acı olan şeylerin bile, bir gün sevgi ile anılacağını
Acı olayı yaşarken, hiç kimseler anlayamadılar..
Daha çok anlam yüklenilmeli “anlamak” fiili üzerine…
Haccecan
21.02.2024
🌞buRAK özDEMİR -Güne-eş Dil Kitabından alıntı.
