Yer üşüdü…
Gök üşüdü..
Enkaz altında kalan beden üşüdü..
Bir tek göçenler üşümedi
Göç edenler üşümez…
Soğuğu hissetmeyen ruh, sen ders al diye göçtü…
Depremin ardından yeni bir güne
Yepyeni bir ben ile gözlerini açtılar…
Gidenin ardında kalanlar öldü…
Yeni bir ben olarak enkaz altından çıktılar...
Eski beni enkaz altına gömdüler…
Yer acıdı
Gök acıdı
Enkaz altında ki beden acıdı
Bir tek göçenler acımadı
Göçenler hissetmez acı
Gidenin ardından kalanlar yaşadı acıyı
Yepyeni bir ben doğsun diye bu kadar acı yaşandı….
Ağla gözlerim, ağla…! Payına düşen bu anca…
İnsan olan dayanabilir mi bunca acıya?
Uyku haram oldu kime gözlere
Vicdan yanar oldu kimi kalpsizlerde
Sahi hala devam edebilecek misin?
Hileye, adam kayırmaya, malzemeyi çalmaya…
Ülkemde bu kadar acı neden yaşandı?
Tanrı istese deprem olmazdı…
Aklını kullanmayıp kalbiyle yol almayanlar için
Çok büyük ıstıraplar yaşandı…
Aklım ve gönlüm bir olmuş der ki...
"Felaketlerin daha büyüğü kapıya dayandı..
Dünya da ki bu adaletsiz sistem yıkılana kadar
Acılar bırakmayacak iki yakamızı"
Haccecan
16.02.2023
06 Şubat Anısına
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum