Vefasız abla unutur her şeyi...

Bugün kızkardeşimin doğum günü olduğunu unuttum. Akşam olmuş, işten gelmişiz, masadayız yemek yiyoruz. Kızkardeşim "öğle arası arkadaşlarının pasta kestiğini" söylüyor. O an onu duymadım bile. O ise devam ediyor. "Kimin için pasta kestik sormayacak mısın?" diye soruyor. Ben ise saf saf "kimin için kestiniz?" diye soruyorum. O ise gülüyor ama haccecanın jeton kareli, düşmüyor. Bu sefer tekrar ve ısrarlı bir şekilde soruyorum; "Kimin için kestiniz pastayı?" Tekrar gözümün içine bakıp gülüyor. Sonra ben bu imalı bakışlardan sonra bugün ayın kaçıydı, aylardan hangisiydi diye düşünmeye başladım. "Tabi ya, bugün kızkardeşimin doğum günüydü!!." Jeton düştükten beni yüreğim cayır cayır yandı. Yerin dibine girseydim keşke. Nasıl kötü hissettim kendimi. Hele onun benim doğum günümde yaptıklarını düşününce. . Yemekten sonra markete indim. Hazır kekler varya, içinde mum ve pasta süsü çıkan hani, onlardan alıp, mutfakta hazırlamaya başladım. Böyle unutulmuş doğum günleri için yapılmış bu kekleri kim yapmayı akıl ettiyse Allah razı olsun. Yıkılan ablalık kariyerimi biraz toparladım sayesinde hiç değilse. Ben mutfakta kekden bozma doğum günü pastasını hazır ediyorken telefonla Kıbrıs'ta ki odunum (erkek kardeşim) aradı. "Ablamın doğum gününü kutlamak için aradım, onu telefona verirmisin" dedi. (Aslında isteğini bu kadar kibar ve düzgün ifade etmedi ama neyse) Nasıl yani, odunum bile kızkardeşimin doğum gününü hatırlayıp telefonda aradı, düştüğüm duruma bak ya... Aha biraz önce facebooka baktım. Sabahtan beri kaç kişi doğum gününü kutlamış. Ya o kadar kişi kutlamış, bir Allah'ın kulu beni uyarmadı, hatırlatmadı doğum gününü. Hepinizin alacağı olsun.. Kekten bozma pastanın üstüne mum koydum ve yaktım onları sonra ışıkları söndürüp gülerek odaya girdim. Gülme olayını abarttığımdan iyiki doğdun şarkısını söyleyemedim ama mutlu oldu galiba. Gerçi kızkardeşim benim kadar kafasına takmadı benim unutmamı. Yıllar nasılda geçiyor... Daha el kadar bebeydik biz, şimdi kazık kadar olduk...

Abim ve yengem bir bebek bekliyorlardı. Cinsiyetinide bugün öğrendik. Kız olacakmış. Benim içime erkek doğuyordu. Ailemizin ilk çocuğu olacağı için hepimiz heyecanlıyız. Bir an önce doğmasını dört gözle bekliyoruz.

Odunumla ilgili bir anektodu yazmak istiyorum. Unutmayayım bu diyaloğu, ilerde hatırlamak isterim... Kıbrısda ki stajını ciddiye alsın, yaptığı işi düzgün yapsın diye nasihat bombardımına tuttuğum, kendi ayakları üstünde dursun diye daha bize güvenmemesi gerektiğini sürekli söylediğim erkek kardeşim, gitmeden bir gün önce sorar: "Abla, şimdi ben Kıbrıs'a gittiğimde çok çalışacağım, işimi düzgün yapacağım. Peki diyelim ki orada bana bir araba çarptı ve ben felç oldum. Peki o zaman ben ne olacağım" diye sordu. Ben dumur oldum, böyle bir soru hiç beklemiyordum. Kahkahayla gülmek geldi içimden. Garibimin gözünü nasıl korkuttuysam, felç olduğundada kendini açıkta bırakacağımı düşündü herhalde. "Offf, böyle bir soru olur mu? Kimin başına ne geleceği belli mi? Diyelim ki bana burada araba çarptı ve ben felç oldum. Sen bana bakmazmısın?" diye sordum. Odunum; "Bakmam mı, tabi bakarım" dedi. "Eee, sende kardeşimsin, sana kötü bir şey olsa tabi ki bizde sana bakarız" cevabını verip, aklını kurcalayan, içine dert olan bu soruya cevap verip, içine su serptim. Bu sorusu aklıma geldikçe hala sırıtıyorum. Çok saf bu çocuk ya.

Tütün denetmeni olarak görevlendirildim. Artık kamu alanları, lokantalar, spor-kültür merkezlerini denetleme yetkim var. Sigara izmaritini, paketini, çöpünü çevreye atmak yasak. Kamu binalarında yangın merdivenleride dahil içmek yasak. Sigara içme odası tarihe karışacak. Okullarda okul bahçesi içerisindede sigara içmek yasak. Sigara içmek isteyenler binanın dışına çıkıp içmek zorunda bırakılıyor. Allahhhh... Böyle bir yetkiyle neler neler yaparım ben. Kaç gündür ne planlar yapıyorum kafamdan. İlk önce kurumlara yazı yazıp görevlerinin neler olduğunu gösteren yazı yazıp, halka sigaranın zararları ve yeni kanun hakkında eğitim verilmesi gerekiyor. Benimle birlikte bizim yeni başkanda bu ekipte görevlendirildi. Adamı gördükçe kaçasım geliyor. Kendiside sigara içiyor, haliyle bu yetkinin verilmesi gereken en son kişinin elindeki bu yetki pek bir şey ifade etmeyecek. Kendisinin yaptığı bir yasak için insanlara nasıl örnek olup onları yapmamaları konusunda uyarabilir ki. İçmesede yapabilecek bir yaptırımı yok zaten. Denetleme ekibinde ki tek bayan yine benim ve diğer üyelerde benim başkan gibiyse pek bir şey yapamayacağım kesin. Bakalım neler olacak? Gelişmeleri bende merak ediyorum.

Ha birde fotoğraf kursuna başladım. Haftanın 3 günü mesaiden sonra gideceğim. Dersin ilk günü sohbet ve tanışma faslı oldu, fotoğrafın tanımını yaptık. Kurs hocamız bu şehre yerleşme kararı almış bir Ankara'lı. Bu şehre iş nedeniyle gelmeye başlamış, bir süre sonra bu şehri Ankara'dan daha çok sevdiğini düşünmüş ve bu şehre yerleşmiş. İki ay kursa gideceğiz ve kurs sonunda da sergi açacağız. Ay bu aralar pek bir yoğunum. Tam istediğim şey...