İlle de Keşke

 

Keşke diyorum biraz daha bakabilseydim gözlerine

Sanıyor gibi yapsaydım, ölüyordum gözlerinde

Keşke daha çok sevseydim seni…

Kanıyor gibi yapsaymışım sözlerine

Keşke’ lerin işe yaramadığı bu sevgi diyarında

Keşke ile avutuyorum işte bende kendimi …

Bilmek ile sevmek arasında ki farkın, olsaymışım ayırdımın da

Seviyor gibi görünen yanına teslim olurken

Şamar oğlanına çeviren yanının celladı olsaymışım

Keşke bu ya  işte…

 Bir anlık dalgınlığın getirdiği huzur ile yetinmeyi öğretiyor insana

Bu huzuru değişmem asla ne güneş'e ne de ay’a…

Ne de dünyaları serseler ayaklarıma…

Keşke hülyasından uyanınca

Gerçek balyoz gibi iniyor kafama

Ne sen keşke hülyasında ne ben celladın orağında

Debelenip duruyoruz hayatın kucağında

Kâh bir o yana, kâh bir bu yana…

İlle de geliyor keşke’nin ardından

Yani sen geliyorsun aklıma… bir an olsun sanki çıkıyorsun da…!

Sen yazıyorum her yere… İlle de sen.. Hep sen…

Seni kazıyorum yıkılıp altında kaldığım enkazın duvarına…

İlle de sen gelecek ve kurtaracaksın o ulaşılamaz enkazlarda

İlla ki tutacak elimden çıkaracak beni içimde ki SEN…

Yepyeni bir ben olarak doğuyorum o enkazların altında…

Sayıklıyorum gezerken, dolanıyorum ortalıklarda

Keşke sen, İlla ki Sen, İlle de sen… Hep sen…

İlle de keşke Sen…

Haccecan

03.03.2023

Ender BALKIR Ruhumda Sızı