Sessizliğine
ses olacağım
Durgunluğa
rüzgar,
Dilsizse
söz, Dertliye derman, susamışa su
Sana sevgi,
Hastaya çare,
öğrenene bilgi, isteyene akıl
Kağıda
kalem, gülüm’e diken
Geçmişe anı,
geleceğe öngörü
Herkese her
şey olduğum da ben
Kendime hiç
kaldı.
Hiç avutur,
durultur beni
Her şeye Ben
olmamalıyım aslında
Herkes kendi
olmalı
Herkes kendi
gibi olmalı
Kendine
merhem, kendine yol, kendine çare olmalı
Yolları
kendi yürümeli, aşmalı
Kimi önde
yürümeli, kimi geriden gelmeli
Acıları
yaşamalı, hüzünleri, hazzı ve öfkeyi
Arada
mutluluk ve çoşkuyu..
Ve ölümü, en
çok ölümü yaşamalı
Öldürmeyi ve
öldürülmeyi
Katilinde,
maktulünde bir farkının olmadığını anlamalı
Her halini
yaşamalı ölümün, "iyi ki var!" diyebilmeli
ona
Korkunun
peşinden korkmamayı öğrenmeli
Acıların
nasıl genişlettiğini, olgunlaştırdığını da
Hepsinin
peşinden Affetmek geliyor , en önemlisi de o..
Afetmek,
kendini, herkesi ve her şeyi
En çok da
kendini affetmek…Affedebilmek.. en zoru da bu..
Zorluğun ardından
kolaylıklar geliyor nihayet
Affetmenin
peşinden koşulsuz sevgi sırada
Sev her
şeyi, herkesi, her zerreyi, her durumu…
Yaşadıklarını
kârına saymalı
Bitirdiğini
sandıklarının aslında başlattığını
Boşaltanların
aslında doldurduğunu
Her şeyin
bir sebebi olduğunu
Sebeplerin
de sonuçları doğurduğunu
Sonuçların,
nedenlerin, her şeyin
Aslında bizi
ulaşacağımız yere vardırdığını
Nereye
varacağız peki?
Bu sorunun
cevabı yok…
Cevapsız bir soru daha..
Gerçekten
cevap yok mu?
Belki de
vardır sen bilmiyorsundur…
Bekle sadece sana doğru akıp gelmesini…
09.11.2021
Haccecan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum