Görev Beni Çağırıyor... Seni de...

3 Kasım 2021 Çarşamba

Sıra da ne var?

 

Sayamadın değil mi günleri ….

Saymamalısın da

Sayarsan geride kalırsın

Anlamadın değil mi olup bitenleri…

Anlamamalısın da

Anladığını sanmalısın ancak

Anladığında kalırsın olduğun yerde

Akıp gitmeli sular, akıp gitmeli zaman

Yitip gitmeli her şey…

Üst üste binmeli…

Yükselmeli, çıkmalı,

koşmalı…

İçinden çıkamadığın ne varsa

Parçalamalı… Aşmalı…

Yıkmalı…

Sen, ben , biz , onlar…

Ne varsa hepsi artık bir olmalı

Tek olmalı…

olmalı..

 

Ne kadar da bayatladı

Kokmaya başladı

Değişmeyen her şey

Yerin de sayan ne varsa

Yok olmalı

Yenisi gelmeli,

Tazesi

Pırıl pırıl parlamalı

Mis gibi kokmalı

Hissetmelisin 

Öpmeli, koklamalı

Ama doyamamalısın

 

Umurun da mı sanıyorsun?

Zamanın senin çektiğin acılarından

Ağlamalarından ve sızlanmalarından

Yakınmalarından ve bağırmalarından

Sen değer veriyorsun acılarına sen…!

Değer verdikçe onlara arttıkça artıyor

Bindikçe biniyor, ağırlaştıkça ağırlaşıyor

Pişmanlıklarına bak

Ve de öfkene…

Ne güzel değil mi onlarla yaşamak

Acı sızım sızım sızlatıyor,

Ne öldürüyor ne yaşatıyor

Prangalarla bağlıyor seni

Mahkum olarak yaşamak daha da kolay aslında

Sınırsızlığın içinde koşmaktan

Özgürlüğün verdiği başıboşlukta boğuşmaktan

Yükselmekten

 

Kork, korkuya da yer var burada

Düşmekten, boşlukta asılı kalmaktan

Kork, kaç, git… Dönüşün nasılsa bura..

Acıdan, kederden korkmayan sen

Onlardan da korkmamayı öğreneceksin

Güven bana..

Neler öğrenmedik ki

Artık sıra onlarda


Haccecan

03.11.2021

2 yorum:

  1. Ahh işte sorun da bu ya zaten. İçinden çıkamadığımız şeyleri nasıl parçalıycaz aşıcaz? O gücü nasıl buluruz? Bazen gerçekten çok zor.

    YanıtlaSil
  2. Kendi içinde herşey...

    YanıtlaSil

Yorumlarınızı Bekliyorum