Görev Beni Çağırıyor... Seni de...

16 Nisan 2009 Perşembe

Yangın...


Pamuktan döşekler yaptım sana..
Üzerinde mışıl mışıl uyu diye..
En güzel dilekleri tutup, en güzel duaları yaptım...
Hiç yanımdan ayrılma, kalbimin dışına çıkma diye...
Mutluğuma sebep bildim yüzündeki tebessümü
Gözündeki tek damla yaşa, set çektim hüznümü
Yolundaki taşları kaldırmak için kanattım ellerimi
Düşman bildim senin çehrene göz dikenleri
Baştacı ettim kadrini bilenleri...
Her hücrem, her zerrem seninle dolsun...
Yokluğun en büyük cezam olsun..
Hasretinle yanayım, yok olup tekrar varolayım...
Senin acını çekip sensizliğe mahkum olayım...
Sensizlikte bile hep seni bulayım...
Su istemem bu yangına, yandıkça olgunlaşayım.
Yandıkça başka canları tutuşturacak ateş olayım...
veya
(Tatlandıkça başka yangınlara timsal olayım...)
Şiirin sonu hangi mısra olsun karar veremedim. Sizce hangisi?
Haccecan
16.04.2009

1 yorum:

  1. Ben sen olayım tutuşup yandıkça.
    Ancak o zaman biter hasretim sana.

    YanıtlaSil

Yorumlarınızı Bekliyorum