Yalnızlığına
bir nefes, bir ten ve bir an
Olmaya
geliyorum sana doğru
Eğdiğin ağır
başı kaldır, boşalt ağırlıkları
Hiç olsun
zihninde, hiç olmamışlar olsun
Olanların
hepsi yordu seni, beni, bizi, hepimizi
Hiç
olmamışları ve olamayacakları da koyalım
Hayalleri
koyalım yerine, tospempe ardından mora dolan
Dünya, en
güzel günleri hiç göremedi
Göremeyişi
hep tembelliğimizden di
Umursamazlığımız,
aymazlığımız ve sevgisizliğimizden di
Dünya da
daha önce hiç bilgece davranılmadı…
Bir bilge
varsa yanında hep bir cahilde barınırdı
Ölüm yalnızlığında, bekledi durdu binlerce yıl
Bilge’lik, aşk, sevgi, sevişmek ve huzur…
Yalanlardan,
hatalardan ve acılardan edindiklerimiz
Kaya gibi
sert, kalbin kadar soğuk ve sen kadar hissiz
Bırak onları…
yanına bir tek tecrübelerini al
Hayır
gelmiyor anladık artık o hayırsızlardan
Bir tecrüben,
bir nefes, bir ten ve bir an…
Bunlar yeter
bize, başkası yok gözümde…
Sen diyorlar
ya bana gülüyorum
Sen hiç sen
olamadın ki.. sen hep ben
Bende ki
seni bir anlasalar hava da kapacaklar
O yüzden
bildirmedim beni, hep bilsinler sen…
Şiirlerim
beyaz zeminde siyah lekeler gibi
Kargacık
burgacık çok da anlamsız
Yüzünde nasıl
bir ifade oluşturuyor bilemem
Anlamanı
isteseydim beni, olurdum sen
Beni ve
şiirlerimi anlamamalısın asla
Anlayacağın
zamanlara varmadı ki dünya
Anladım işte
dediğinde anlamazlığa vuracağım
Anladığın
yerde artık olmayacağım
Hiçlikte bir
olmak için bekliyor olacağım…
Sen diyorlar
ya bana seviniyorum
Sen
dedikleri yerde benim yaşam sevincim var
Tam oraya
bir tohum atasım var
Herkesler hep
seni anmalı
Her yer ağaç ile dolmalı
Her yer orman olmalı
Bütün canlılar
orada barış içinde yaşamalı
24 saat ağaç
sulamaktan harap olmalı
Ki dünyanın
en çok ihtiyacı olan bu değil mi?
Bir oksijen,
bir orman, bir barış yani hep sen..
Bir ormansın sen, dünya bile
artık sen,
Dünyam,
ormanım, havam ve suyum…
Hep sen, hep
sen ve sen …
Haccecan
14.10.2022
Concierto de Aranjuez
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum