Dava

 

Kaynak

Ölüyordum be!… Ö---lü---yor---dum!…

Ölüyordum anlıyor musun?

Sevgisizlikten, ilgisizlikten, aşksızlıktan

Ölmek bile anlatmaya yetmiyor yaşadığım ıstırabı …

kim ne yapar, nereye gider bilemem, öldükten sonrası muamma,

Öyle bir ıstırap ki, dünyada bu acıyı anlatmaya yok kelimem

Bütün her şeyi yüklenmiş sınırsız bir güce sahip bir balon

Belki böyle tanımlayabilirim ölüyordum dediğim ama aslında tanımlayamadığımı

İçimde inanılmaz bir güç, dışımda her an delinebilecek ince bir kauçuk

Poşet patlasa  uçup dağılacak bu sonsuz güç

Beni benden alın ne olur, beni hiç olmamış şey yapın

Şey olayım sadece…

Şey olmayı dilerdim çokça

Can havliyle ölmemek için yapıştım sana

Öyle sıkı tuttun ki beni,

Milyon yıl kalacak gibiydin burada…

Öyle umarsız, öyle telaşsız, öyle kendi halinde

Ben ise 70 yılı belirledim kafamda…

Çok çekemem, kalamam fazla bu dünyada

Ne var ne yok görüp, gideyim hızlı bir eğitim turunda

Koca 70 yıl, bir an bile değil kimine göre

Kimine göre ederinde on binlerce yıl

Çoluk çocuk olsun, bir eş ve bir yuva

Sevgiyle dolayım, bazen öfke kusayım…

Ne onlarla, ne onlarsız olayım…

En çekilmez anlarında bile yanlarında olayım…

Buydu benim derdim, buydu istediğim…

Can havliyle ölmemek için yapıştım sana

O sıcaklığın eritti kauçuğu, güç ise adandı bir davaya…

Sonra oldum kaynak başka canlara

Ne verdiysen bana, katlayarak verdim sana

Bir tohumuna bir can… Sevgi zerreciğine, bir ömür…

Verdiğin acı daha fazlaydı belki de..

Yaşatacağım acının yanında ise okunmayacak esamesi

İade etmedim henüz, arttırarak vereceğim o acıyı da sana

Güneş üzerine doğmayı bekler,  Ayasofya...

Yüreğim de bitmek bilmez, sonuçlanmamış bir dava…

Çoluk çocuk oldu, bir eş ve bir yuva da

Artık sıra gerçekleşmesini beklediğim dava da…

Haccecan

02 Eylül de yazmaya başlayıp 7 Kasımda son şeklini aldı

Tülüyhan Uğurlu- Ayasofya