Sonsuz yaşayacağını bilsen burada
Ölüm hüznü çökmese omuzlarına
İri iri gözleriyle sevdiğin hep yanı başında
Çağlayan ırmaklar altından aksa
Ellerinde hurmalar, kâselerde şaraplar,
Yudum yudum, ılık ılık geçerken narin boğazdan
8 milyar insanda var otomobil, herkese bir villa
Hizmet edecek artık yapay zekalı robotlar
Zaten ölümde yok onlara, cephede de savaşsın onlar,
Her şey dört dörtlük olsa yani, sorun yok hiç ortada…
İnsan, Tanrı olsun artık
Yaratıp çekilelim kenara, seyredelim ekran başında
İş çıkmasın bize, bozulduğunda da yapsın robotu , robot arkadaşı.
Sonsuza kadar sonsuz huzur mu var böyle bir dünyada? Asla…!
Ellerinde telefon, yan yattığın rahat döşek değil
Düşündükçe olgunlaştığın duraklardan sadece bir tanesi bura
Gidip olgunlaşacağımız, zihnin kendisi olacağımız sonsuz
duraklar var daha,
İnsan daha kendini ne kadar daha aşacak?
Kendini sınırlarda ne kadar daha zorlayacak?
Bu hayat denen çılgınlık nerede son bulacak?
Kanatlandığımızda mı kavuşacağız özgürlüğümüze?
Yoksa şartlar ne olursa olsun huzurlu olmayı öğrendiğimizde mi fark edeceğiz?
Zaten özgür olduğumuzu...
Şartlar bağlamasın seni, bağlarsa eğer olursun esir…
Şartlardan bağımsız özgür düşünebilirsen olursun hür..
Şairler sözcüklerden azat olup manaya kavuştuğunda mı yazılmış
olacak hakiki şiir?
Manayı aktarabildiğinde mi olacak hakiki şair?
Aklına düşenleri yüreğin de hissetmeden hayal gerçekleşmez
mi?
Benim sana kavuşmam için düşünmem yetmez mi?
Kelimelere dökemeseydim seni, benim halim olurdu nice..
Kelimelerden ve düşüncelerden azat olduktan sonra buldum
gerçek seni..
Kendimden azat olduktan sonra ise buldum gerçek beni…
Senler, benler yok artık…
Bizler olduk herkesler…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum