Doğurduktan sonra okuduklarımı anlamaya başladım
Anlayışın, gözümden beynime gitmesi için can çıkması
gerekiyormuş içimden
Annemi otuzumdan sonra başladım anlamaya
Onu kırdığım gibi benimde kırılmam gerekiyormuş en derinden
Zırıl zırıl ağlamaların ardından tamir ediliyormuş derin kırıklar
Kırkımdan sonra doya doya, kana kana başladım sevmeye,
En çok sevgiymiş herkesçe ihtiyaç duyulan
Elimizi korkak alıştırmışlar, yüreğimizi ise cimri…
Sevdikçe yüreğimiz eskir diye belletmişler…
Verdikçe artarmış tebessümler, sevdikçe coşarmış yürekte ki şelaleler…
Şu saatten sonra cimrilik edemem, şelalelerin önüne de set çekmem
Her şeyde olduğu gibi, bu şiirde varmalıydı … Tabi ki konu yine Sen…
Sen ise … Sen ise…. Kalmadı, yok artık bir kelimem…
Kelimeleri bırakalı çok oldu. Anlatmaya yetmiyor kelime
hazinem…
Hazinem olduğundandır belki, sır gibi saklarım en derinimde
Sen ise devam edeceksin sandığında durmaya,
Durdukça çoğalmaya ve çoğaldıkça kan susturmaya…
Arkeologlarca bulunacaksın ayaz bir kasım sabahında...
Haccecan
30.11.2022
Son Kasım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum