Şairlerin görevi, ölümü sevdirmek olmalı…
Herkes kaçarken, karalara bürünmüş oraklı ölüm meleğinden
Şair dans etmeli, karasını beyaza boyadığı 6 kanatlıyla
Melekler selam duruyor baksana, tüm ihtişamıyla!
Kelimeleri çıkardıklarında idam sehpasına
Çıkarıp urganı, manayı arşa çıkarmalı..
Sözcükleri azat etmeli, ağzın içinde dil özgürce dolanmalı
Ölümü ayrılık olarak bellettikleri yeri silip, yerine vuslatı
koymalı
Ölüyü mezara enine değil, dikine koydurmalı…
Başını kıbleden, gökyüzüne döndürmeli…
Sur'ayı yatarak değil ayakta hazır kıta beklemeli …
Cesedin çözmeli bağlı çenesini, dirildiğinde özgürce söyleyebilmeli…
“Ne hayattı be !!” diyebilmeli, yanında ona imrenerek bakan
feriştelere
Herkesler köşe bucak kaçarken elemden, şairlerin görevi
acıyı sevdirmek olmalı,
Nasıl demlenildiğini ayazında ve nasıl yol alındığını hüzün okyanusunda…
Hiçbir şeyden bu kadar lezzet alınamayacağını, satır
aralarına yazmalı
Bir tek şairler bilir bunu, pişmiş bir yüreğin, seni asla eski sende bırakmayacağını
Şiirlerde anlatmalı, hayatı yaşamak şu an için cehennem azabı
Herkeslere duyurmalı, dünyanın sonunun cennete varacağını…
Açarak kollarını, deli gibi ölümün kucağına koşmalı…
Anamdan emdiğim süt hakkımdır, hala dolaşır damarlarımda
Aşkım ise helâlimdir, elletmem yüreği kirli adamlara
Mevtayı nasıl bilirdiniz? diye sorulduğunda
"Şair bilirdik" dedirtmeli.
Şairleri, yorgun insanlar anlar…
Birde basamağın sonuna kadar tırmananlar …
Haccecan
07.12.2022
Zülfü Livaneli- Sevda Değil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum