Her şeyin
bir vaktinin olduğunu...
Öğreneceksin sende vakti geldiğinde..
Yaşadığını
sandığının aşk olduğundan eminsen eğer!!!
Tam vaktinde kalabilmesin aşkta…
O’nun da sana aşık olduğunu anladığın andır kalma vakti
Tam vaktinde
gidebilmesin aşkından…
Sevilmediğini anladığındır gitmenin tam vakti…
99'da değil, kaynamalısın
100 dereceye vardığında
Ve
donmalısın bir derecede değil tam sıfırında
Özlemeye başlamanın tam vaktidir, bakarken gidenin ardından
Sıfır noktasındasındır aşkın, o son bakış atıldığında,
Bakıp
durmalısın kapı aralığında
Oturup
beklemelisin oturulmaz deseler de kapı eşiğinde
Beklemenin
tam vaktidir kavuşamayacağını bilsen de
Donduğun yeter artık sıra kaynamakta, aşkın sıfırından sonra..
Sevmelisin
karşılıksız ve beklentisiz
Sevgi için
dilendiğinde kurak çöllerde…
Sevgiyi
bulacaksındır seni dilendirmeyende
Coşkun ırmak gibi akacaktır gönlüne sevginin afilisi…
Bırakıp giden sensen eğer 100 dereceye gelmişsin demektir.
Tam vaktidir vicdan azabıyla kaynamanın
Keşkeler
sarıp sarmalarken bir yanını, "mecburdum!!" tesellisidir öteki yanının
İki yanın da
kavgaya tutuşacak hiç uzlaşmamacasına
Kazanan ise her daim tekamül eden ruhun olacak…
Her şey, hep
tam vaktinde oluyor aslında
Giden tam
vaktinde gidiyor, kalan da tam vaktinde kalıyor…
Keder de tam
vaktinde, hüzün de, sevgi de, haz da, hasrette
Hiç bir şey durmuyor yerinde, tam vaktinde olup ilerliyor
Duygular
seni yoğuruyor anlasana…!
Öğrendiklerin deneyim olarak yazılıyor hanene..
Kıvamına getiriyor seni, yaklaştırıyor usulca cana
Hiçbir şey
için çokta kederlenmeye değmez, her şey vaktinde nasılsa…!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum