Görev Beni Çağırıyor... Seni de...

7 Mart 2009 Cumartesi

Anlayabildiğin kadarsın


Şimdi bütün hayatımızda, doğuştan ölüme kadar, bütün rüyalarıyla, bizim gerçek hayat diye aldığımız,sadece başka, daha gerçek bir hayat bilmediğimiz için gerçekliğinden şüphe etmediğimiz bir rüya değilmidir? Ben böyle olduğunu düşünmekle kalmıyor, böyle olduğuna inanıyorumda (Tolstoy- İnsan ne ile yaşar)
Bende böyle olduğuna inanıyorum. Gözümüzün görebildiği, kulağımızın duyabildiği, tenimizin hissedebildiği, dilimizin tadabildiği, burnumuzun koklayabildiği kadar küçük değil hayat. Hissettiklerimizin çok daha ötesinde büyük ve karmaşık "hayat" diye isimlendirebileceğim muhteşem bir düzen var. Bu "hayat" tesadüflerle varolmuş olamaz. "Hayat" diye isimlendirdiğim bu karmaşa hakkında anlayabileceklerim şu an için çok sınırlı. Sınırlarımı kaldırmaya başladım, anlayacağım seni "hayat". Bu rüyadan uyandığımda anlamam çok daha kolaylaşacak. "Hayat" rüyasını uyanıncaya kadar görmeye devam edeceğim. Uyandıktan sonra yeni bir rüyada kendimi bulacağım.

1 yorum:

  1. Hayat ne yapıp edip kendini anlaşılmaz bir hale sokuyor. Umarım bu karmaşıklığın ve düzensizliğin içinde kendini çok farklı biçimlere sokan hayatı anlayabilirsiniz.

    YanıtlaSil

Yorumlarınızı Bekliyorum