Astın yine yüzünü
Daldın yine iç dünyana
Kaçtın yine anlamadan
Yavrum benim kıyamadığım
Büktün yine narin boynunu
Küstün yine ama ben masumum
Mümkün mü seni bırakıp gidebilmem
Canımın parçasısın ayıramam canımdan
Biliyordun değil mi gidemezsin uzağa
Seviyordun ya uzandığımda yanına
Okşuyordun sıcacık yüreğinle
Taze kır çiçeğisin bahçemde solmamalısın
Dedin bana anne sustu dünya
Bildin, sen benden ben senden geçemem
Sevdim iki canımı da ayıramadan
Ayrılır mı aynı can aynı karından çıkan
Sustum yine bunu gerektirir büyüklük
Yuttum ne dersen ne diyeceksen de hadi
Kustum içimde ki öfkeyi oldum pamuk
Buldum kendimi çıkardığınız olgunluk tahtında
Haccecan
26.04.2022
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum