Bu akşam Kızkardeşimin mesai arkadaşı Murat'a iftara davetliydik. Öğlen eve geldiğimde erkek kardeşime sıkı sıkı tembih ettim ki, "bulaşıkları yıka, saat 15:30 da hazır ol dolmuşa binip, ablanın iş yerine gideceğiz, ordan beraberce Murat abinlere geçeceğiz" dedim.Murat'ların köyüne gidebilmek için işten iki saat izin aldım, eve geldim ki ne görmeyeyim. Kardeşim evde yok. Bulaşıkları yıkamayacağı kesindi ama umut dünyası belki yıkar diye düşünmüştüm, bari evde bulsaymışım. Saat 15.30'da evden çıkacaktık güya, saat 16.00 gibi geldi eve. Beyefendi bana süpriz yapacakmış iş yerine gelmişmiş beni bulamamışmış. Ya evden 15.30 da çıkacaktık, bu evden 15.30 da çıkıp beni işten almaya geliyor. Ben de yuttum! Sinirlendim, surat astım banamısın demedi, bildiğini yaptı, "off tamam sana bir süpriz yapacaktım olmadı dedi" bana. İşimin yoğun olduğu günlerde gel yardım et diye yalvardım da gelmedi, şimdi yanımda 3 stajyer kız var geleceği tuttu nedense!!! Benim meleklere göz koydu bu kesin.. Bende salağım!!! Dolmuşa binmeye gittiğimizde dolmuş kalkmış, yeni dolmuş gelmişti, kalkması ise yarım saati bulurdu. Dolmuşun yanında bir kere daha kızdım buna "senin yüzünden yarım saat daha bekleyeceğiz" dedim. Birde kot pantolonun üstüne beyaz gömlük giymiş, altına atlet giymemiş. Vücudun da ne var ne yok belli oluyor beyaz gömlekten. Küplere bindim. "Git dolmuş kalkana kadar atlet giyde gel" dedim. "Ya abla ben sıcaklıyorum, o yüzden giymedim" dedi. "Oğlum, atlet niye giyilir? Terlediğinde terini alsın diye giyilir. Terlediğinde gömleğin ıslanacak, sırtın kabak gibi ıslak görünecek, hemde kötü kokacaksın, git eve atlet giyde gel" dedim. "Tamam offf tamam diyerek" gitti geldi. Yolda ne konuştuk, ne başka bir şey...
Şu an hayatımda ki tek erkek; kardeşim. Onunla da anlaşamıyorum iyimi... Erkeklerin hayata, olaylara bakış açısı çok farklı, ya da ben farklıyım bilemiyorum. Veya aynı doğrultuda bakabildiğim erkekler beni bulmuyor. Yada her ne kadar kabul etmek istemesem de problemliyim galiba.
Geç kaldığımız için yolda inip Murat'lar bizi aldı ve onların evine gittik. Murat'ın ailesini tanımadığımdan resmi bir ortam vardı. Nerelisin, ne iş yapıyorsun? sorularının olduğu sıradan sohbetle vakit geçirmeye çalıştım. Murat'lar arabalarıyla ikinci deviri yapıp geldikleri zaman, benim asıl tanıdığım Nuran'ın arkadaşları geldiğinde daha zevkliydi herşey. Kızkardeşimin iş yerinde ki ortamına imreniyorum.
özet: Güzel bir gündü diyebilirim. Erkek kardeşime nasıl yaklaşmam gerektiğini bir an önce çözmem gerekiyor. Yoksa kafayı yiyecem veya ona yedirtecem. Ne halin varsa gör lafı ağzımdan çok çıkar ama gel gör ki içime bir şey anlatamam. Ablalık böyle bir şey galiba. Birde annesi olsam kim bilir napardım.
İç ses: (Geç vakit oldu, iç sesim hiç ses çıkarmadı valla, oh be az bir kafa dinleyeyim bende :))
İyi geceler dünya....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı Bekliyorum