Feryalden alıntı

Yalnızlığın Tarifi

İnsanın kendi canıyla baş başa kalması, konuşmaya, paylaşmaya muhtaç olan insanın, kendisiyle konuşması, kendisine hatalarını söylemesi, kendi kendine gülmesidir yalnızlık. Kendi kendine yetmeyen insanın, yetiyormuş gibi yapmasıdır. İçten içe çöktüğü, ama hep güçlü durmasıdır. Yalnızlığa alışan için ise hayat daha zor. Ne insanlar içinde mutlu, ne kendisiyle.

Kimse yalnız değil, kimse yoksa kendisi dolayısıyla kendisini Yaradan Allah’ı var. Varda Yaradan kendisinin dışında birisinin varlığına şiddetle ihtiyaç hissettiriyor. Adem’in yanına Havva’yı yaratması misal olarak.

Allah’ım sen beni hiç bırakmadın, her an yanımdasın ama Ademi’de istiyorum artık.