Haklıyım Haklısın Haklı!

Fotoğraf

Msn'de yaptığımız sohbetten sonra bana nikahı konusunda açıklama yapmakta sıkılan! Karadeniz'i cezalandırmaya karar verdim. O benim hayatım hakkında ne var ne yok biliyorken ben Karadeniz'in nikahlı olduğunu bile otobüste öğrenmiştim. Bunu kaldırabilir miydim? Tabi ki hayır. Bloğuma hayatımda ne olup bitiyorsa yazıyor, Karadeniz ise  yazdıklarımı okuyup msn'de  yazdıklarım (dolayısıyla hayatım) üstüne yorum yapıp merak ettiği herşeyi soruyor, cevabını da benden alabiliyordu. Benim ise onun hakkında bilgi alabileceğim hiç bir kaynağım yoktu. Konuşmaya çalışıp bilgi almaya çalıştığımda ise beni fırçalamıştı!! Likya yolunu yürürken bloğumda yalnızlıktan dert yandığım yazıyı baz alarak oruç hakkında bana ders vermesi ise hiç hoşuma gitmediğinden Karadeniz'in eline artık bana karşı kullanabileceği koz vermek istemiyordum.   Ben kabak çiçeği gibi açılırken onun sır küpü gibi olmasını kendime yediremezdim. Bloğumu bir kaç kişinin okuyabileceği şekilde davetli okuyuculara açık hale getirip, Karadeniz'i saf dışı bıraktım. Bu ona çok koydu tabi. Onu bloğumdan, kendimden, hayatımdan mahrum etmek verebileceğim en büyük ceza gibi gelmişti.

Kız-erkek arkadaş konusu hakkında mailleşmimizin sonunda Karadeniz'in "HAKLISIN...:(((("  demesi üzerine yarım saat gülüp, göbek atmıştım. Sonunda Karadeniz'e bir konuyu kabul ettirebilmiştim. Ona karşı aldığım en büyük galibiyet buydu. Dünya kupasını kazansam bu kadar sevinmezdim. Karadeniz karşısında aldığım en büyük ve güzel galibiyet bir "haklısın!" sözcüğüydü. Ona  yaptığı bütün yanlışları, hatalarını, kusurlarını, eksikliklerini kabul ettirebildiğimi sanmış, artık her şeyin daha kolay olacağını düşünmeye başlamıştım. Ne de olsa ben haklıydım!!!

Bloğumu herkese kapattıktan sonra bloğuma yazma isteği gelmedi içimden. Kendimi zorlayıp bir-iki post yazmıştım, hiç de keyif almayarak. Karadeniz nasılsa okumuyordu, yazmamın ne önemi var ki!!! Cezayı ona değil kendime kestiğimi şimdi anlıyorum. Bloğumda ki 6 ay suskunluğun ardından Karadeniz defterini kapatarak bloğuma tekrar yazmaya başladım. Ancak bu defter henüz kapanmamış, Likya yolunu yazdıkça kolay kolay kapanmayacağını da anladım.

Bloğumu kapattıktan sonra cezalandırdığım Karadeniz'le e-posta ve facebook üzerinden görüşmeye devam ettik.  Birinci sırayı facebook almıştı. Gözümün nuru olan bloğum ikinci sıraya düşmüştü.  Facebook'ta iş, aile, sosyal çevrem... hayatımda kim var kim yoksa hepsi ile arkadaşız. Karadeniz artık sanallıktan çıkmış gerçek hayatımda kim varsa hepsinin tam ortasındaydı. Artık bloğumda ki yazıları okumuyordu ancak fotoğraflarımı, arkadaşlarımla karşılıklı yaptığım yorumları, hayatımda ki gelişmeleri, kısaca herşeyi yine öğrenebiliyordu. Ne ceza ama!

Şu an bloğum herkese açık durumda. İsterse her an Karadeniz'de bloğumu ziyaret edebilir. Umarım şu an ziyaret etmez! Daha zamanı var, yazacaklarım henüz bitmedi. Herşeyi yazıp bitirdikten sonra okusun istiyorum. Ancak Karadeniz kendisine hala yasaklı sandığı için bloğuma bakmayı aklına hiç getirmiyor. Yeni bir adreste ve farklı bir kullanıcı ismiyle gizli olarak yazdığımı düşünüyor. Bunu sonra anlatırım. Sevgili Asortik Krep'in merağı umarım gitmiştir. 

9 günlük bayram tatili süresince bloğumu herkese kapatıp sadece davetli okuyuculara açmayı düşünüyorum.  Bayram tatilinde Karadeniz bloğuma girebildiğini keşfederse bu durumdan habersiz olmak istemiyorum. Karadeniz'in bütün yazdıklarımı okuması için henüz erken. Önceki davetli olan arkadaşlarımın dışında davetiye göndermemi isteyen okuyucular haccecancan@gmail.com adresine mail atabilirler. Yarın bloğumu 9 günlüğüne kapatacağım.

Bayramınız kutlu olsun. Herkesin bayramı bayram tadında geçer inşallah.