Görev Beni Çağırıyor... Seni de...

9 Kasım 2008 Pazar

Büyüdüm ben...


http://www.fotono1.com/foto.php?id=54425

Kırgınlığım kadar hasretim sana...
Kalbim kadar sevgim...
Büyük...
Güçlü...
Çaresiz...
Ürkek....

Yetmezmi uykusuz sabahlara uyandığım...
Bilmezlermi kudurmuştur arsız düşüncelerim...
Anladığın zaman bitecek olan sevgimi
Hiç anlama....
Sürüp gitsin böyle!!..

Acı çektiğim kadar büyüdüm ben...
Ruhum o kadar büyük ki...
Sığmıyor bedenime
Çıkmak istiyor göklere
İzin yok bedenimden,
Devam ediyor acı çekişlere
Çektikçe büyüyor yine....

Haccecan...

6 yorum:

  1. Güzel şiir

    Umarım sevginiz hiç bitmez..
    Unutmayın ki
    sevebildiğimiz kadar büyük ve nefret ettiğimiz kadar küçüğüzdür..

    sevgiyle kalın..
    :))

    YanıtlaSil
  2. Çok güzel bir şiir,
    ellerine sağlık.
    Devam et çok güzel şeyler çıkacak eminim.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. Ah bu acılar büyütür nedense bizi. Mutlu oldukça, yüzümüz güldükçe olgunlaşsak büyüsek olmaz mı? Olmuyor maalesef. Belki de gülmenin kıymetini bilmemiz içindir.

    Çok güzel şiir. Ellerinize sağlık. Ben uğramayalı epeyce yazı eklenmiş. En azından bu gece başlangıcını yaptım :) Artık bol bol ziyaret edeceğim eskisi gibi

    YanıtlaSil
  4. "Demir tavında dövülür"Altın ateşte altın olur ya insanı pişiren de acılar dertler sevgiler aşklar...
    sonraaa bedenler ruhlara dar gelir işte.
    Ellerine sağlık haccecan'cım, sevgilerimle.Dilek

    YanıtlaSil
  5. Sağolun canlar... iyiki varsınız...

    YanıtlaSil
  6. ah bu duygular beynimin algıladığı yüreğimin hissettiği... sevgi nefret, acı, hüzün ,mutluluk hepsini yaşamak duymak güzel bence, çünkü hepsi bana insan olduğumu hatırlatıyo. Ve evt büyüdüğümü olgunlaştığımı bunları yaşamakla anlıyorum. canım yazmaya devammm. seni çok seviyorum.

    YanıtlaSil

Yorumlarınızı Bekliyorum