Aşağıda ki mail bana altı gün önce gönderilmiş. Bugün okudum. Geç okuduğum için üzgünüm. Seni tanıma fırsatını bana verdiğin için onur duydum; duyarlılığın için de sonsuz teşekkür ediyorum. Dualarım sana ve bütün öğrencilerimize. Allah hepinize zihin açıklığı versin. Yurdumun şu an ki umutsuz havasının elbet bir gün dağılacağını biliyorum. Yeni nesilden umutlarım ve beklentilerim çok fazla...
Ne kadar çok sızlansamda "okumanın" benim için önemini az çok biliyorsunuz; bu önemli konuda tüm insanlığın nasiplenmesini çok isterim. Bunun için bir tutam faydam olursa ne mutlu bana. Ama şöyle bir önerim var. Ben zaten Anadolu'da yaşıyorum. Okumadığım kitapları koruyucu ablalılığını yaptığım bir aile var onlara -sen gönderiyormuşsun gibi- göndersem olurmu? Böylece kargo parasına vermiş olduğumuz parayla fazla bir kitap daha almış oluruz. Sevabından da nasiplenmiş olursun. Ne dersin? Benimle irtibata geçmeni ve başka önerilerin varsa onlarıda yazmanı istiyorum.
Bu yardım çağrısına cevap vermek isteyen arkadaşlarıma sesleniyorum. "Haydin Yardıma"
Bu siteden bilgi alabilirsiniz... http://kutuphanesizokulkalmasin.com
14 Kasım 2008 Cuma 23:59 tarihinde batuhan bilgiç yazdı:
Merhabalar;Sizin blogunuzu 1-2 aydır takip ediyorum. Tüm yazılarınıza yorum yazmasamda neredeyse hergün blog sayfanıza girip yazılarını okuyorum. Yazılarınızın bazıları uzun oluyor ama sıkılarak okumuyorum. Büyük bir keyif ile okuyorum. Kimi zaman Türkiye gerçeklerini güzel bir şekilde anlatıyorsunuz. Kimi zaman ise olaylara güzel yönden bakıyorsunuz. Herşeyiyle güzel bir blog yayını yapıyorsunuz. Elinize sağlık.
Merhabalar;Sizin blogunuzu 1-2 aydır takip ediyorum. Tüm yazılarınıza yorum yazmasamda neredeyse hergün blog sayfanıza girip yazılarını okuyorum. Yazılarınızın bazıları uzun oluyor ama sıkılarak okumuyorum. Büyük bir keyif ile okuyorum. Kimi zaman Türkiye gerçeklerini güzel bir şekilde anlatıyorsunuz. Kimi zaman ise olaylara güzel yönden bakıyorsunuz. Herşeyiyle güzel bir blog yayını yapıyorsunuz. Elinize sağlık.
Size e-posta atmamın asıl sebebi başka. Siz beni tanımıyorsunuz. Birbirimize birbirimizi tanıma fırsatı henüz vermedik. Ancak ben size tüm samimiyetim ile yazıyorum. Herhangi bir şüphe falan olmasın. Ben şu anda İstanbul'da bir üniversitede okuyorum. Daha henüz 1. sınıftayım. Bizim bi tarih dersimiz var. Tarih dersine giren hocamız çok fazla kitap okuyan birisidir. Bi kitap kampanyası başlattı. Bu kampanya İlköğretim 8.sınıfa kadar giden öğrencilerin okuyabileceği kitapları toplayıp bu kitapları Anadolu'ya gönderebilmek. Geçen sene bu kampanyayı yaptığında Anadolu'ya yaklaşık olarak 8 bin kitap yollamış. Kitapları Hocamıza biz teslim ediyoruz. Hocamızda kargo şirketi ile Anadolu'ya yolluyor. Bu sene Hocamızın hedefi 10 bin kitap yardımı yapabilmek. Şu anda bizim okulda 2 hafta oldu bu kampanya başlayalı ve Anadolu'ya şimdiye kadar bin tane kitap yollandı. Herkesin tek temennisi kitapların daha fazla sayıya ulaşabilmesidir.Bende sizden bu konuda bir yardım talep ediyorum. Çevrenizde veya varsa kardeşiniz İlköğretim 8.sınıfa kadar okunmuş olan hikaye kitapları ve romanları bana yollayabilir misiniz? Ders kitapları ve Ansiklopedi kabul edilmiyor. Bunları zaten devlet veriyor. Bizim tek amacımız hikaye kitapları ve romanlar. 1.el olmasına gerek yok ondan dolayı 2.el kitaplarıda olur.İstanbul gibi şehirde çocukların pek kitaba ve okumaya hevesi yok. Ama Anadolu insanı öyle değil. Okuyabilmek için çok fazla kitaba ihtiyaçları var. Eğer yardım ederim diyorsanız bende dahil olmak üzere çok fazla kişiyi mutlu edeceksiniz.
Yardım etsenizde, etmesenizde Allah razı olsun. Herşey için şimdiden teşekkür ederim.
Böylesine bir başlığı görünce ilk başta şaşırdım ve okudukça hoşuma gitti. Her zaman için yardım istemekden kaçınmışımdır. Elimden geldiğince birşeyler yapmak istemişimdir. Yardım isteyerek çok kolay bir şekilde hedefe ulaşmak yerine yardım istemeden hedefe ulaşabilmenin zorluklarını yaşamak istemişimdir. Ancak söz konusu Anadolu'daki çocuklar olunca yardım istemeden edemedim. Çünkü elimden gelen çok az birşey. Yardım istedim daha fazla çocuk sevinebilsin diye. Bende şu anda öğrenciyim. İstanbul'da ki öğrencilerin ne denli rahat yaşayabildiğini ve pekde yardıma muhtaç olmadığını görebiliyorum. Oysa ki Anadolu'da ki çocuklar kitap istiyorlar. Bunları öğretmenleri vasıtası ile iletiyorlar. Herneyse gittikçe klasik konuşmalara dönecek.
YanıtlaSilYazmış olduğunuz yorumda ise yardım ettiğinizi ve ben gönderiyormuşum gibi yollayabileceğinizi belirtmişiniz. Bu görüşünüz için teşekkür ederim. Fakat böyle birşeyi kabul edemem. Kitap yardımında bulunduğunuz bir çocuğun yüzünde oluşan tebessüm ve heyecan herşeye bedeldir diye düşünüyorum.
Herşey için teşekkür ediyorum. Sonuçta bu yardım konusu güven meselesidir. Türkiye'd bu güveni sağlayan kaç kurum veya kişi vardır bilemem ama verilen kitapların sağ sağlim yerine ulaşacağından emin olabilirsiniz.
Merhaba Namlu;
YanıtlaSilTanıdığım insanlara kitap yardımından bahsetmeyi düşünüyorum, kitapları hangi adrese ne zamana kadar göndermemiz gerekiyor?
sonuç; yardım ederken dikkat edin diyorum. Cümleler oldukça iyi kurgulanmış bir senaryoya benziyor. Bu yolla kullanılmış kitap toplamak istiyen ve bu işin ticaretini yapan birileride olabilir..
YanıtlaSilhttp://www.kutuphanesizokulkalmasin.com/
YanıtlaSilbu adresi ziyaret ederseniz işin aslını öğrenebilirsiniz. Hem belirli bir adrese göndermeyeceğim kitapları, direkt okulların adresine göndereceğim... Hatta kendim gidip teslim etmeyi düşünüyorum..
Böylesine yardımlar isteğe göre yapılıyor. Herhangi bir güvensizlik ortamı yaratmazsak daha iyi olacaktır. Gerekli bilgiler zaten sitede verilmiş. Böylesine güvensizlik ortamı yaratmak yıpratır. Önümüze bakmaya engel olur. Yardım yapmak yerine bunlar ile uğraşılmak zorunda kalınır.
YanıtlaSilSaygılarımla
Türkiye'de güven ortamının ne hale geldiğini görüyoruz...İkinci el kitapları toplayıp bunların ticaretinin yapılabileceğini düşünecek kadar güven eksikliği yaşıyoruz. Malesefffff!!!!!
YanıtlaSilYardım ederek mutlu olan ben gibi insanlar ise çareyi aklını kullanmakta bulacaktır.
Ordaki siteye girip kitap yardımı bekleyen okulların isimlerini görebilirsiniz. Kitaplar tek bir adrese göndermiyorsunuz, okulun kendisine gönderiyorsunuz.
Sevgili Hüseyin SOYKÖK iyi kurgulanmış senaryoya benziyor demeden önce bir kere daha düşünmek gerekiyor bence. Bu yorum ile yardım etmek isteyen insanların kafasında soru işareti oluşturup, yardımdan vazgeçirebiliyorsunuz.
Kitapların sizin için ne kadar önemli olduğunu biliyorum. Siz onları yanıbaşınızdan ayırmak istemeyip yardım kampanyasına katılmak istemeyebilirsiniz. Bu en doğal hakkınız...Kitapları seven ama onların bir çocuğun beyninde yer etmesini isteyen insanlar kitaplarından kolayca ayrılabilirler. Bilgi ve kitap paylaşıldıkça anlam kazanır. Konuşacak, belli bir seviyeye gelememiş insanlar arasında yaşayan ben, benden sonraki nesillerin aynı yalnızlığı yaşamasını istemiyorum. Namlu kardeşimiz ve hocaları iyi bir amaç için uğraşıyor, destek vermesek bile kötülememiz gerek. Dünya dönüyorsa başka insanların iyiliği için uğraşan insanlar hatrına dönüyor. Kıymetlerini bilmek gerek....